هنگامی که قلمم از تو می نویسداحساسم بر این است کهدر قایقی کاغذیروی رودخانه ای صاف و زلال به سمتخدا حرکت می کنم...همسر من می شود در کشور قلبم؟...وقتی مسافر تو باشی و ناخدا من ...حتما مقصدمان بهشت خواهد بود..حتی اگر قابقمان غرق شود...